ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2

...Και πραγματικά, η Donna Helena είχε πολλά να πει...
Από την ημέρα που ήταν μαζί εκείνο το ηλιοβασίλεμα χωρίς να πουν κουβέντα όλο το απόγευμα, ήταν σαν να έδωσαν σιωπηλούς όρκους αιώνιας αγάπης. Η Donna Helena κοίταζε μία τον πορτοκαλοκόκκινο ήλιο και μία το πρόσωπο του νέου της έρωτα. Ο δροσερός απογευματινός αέρας, μπέρδευε την ξανθή του χαίτη και η άλμυρα της θάλασσας έδερνε τα χείλη του - αχ, τι πάθος έκαιγε την ψυχή της! Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκε, σκεφτόταν τον Jose... Σκεφτόταν όλα όσα συνέβησαν και ονειρευόταν όλα όσα θα γινόταν στο μέλλον. Άλλα και ο Jose δεν έκλεισε μάτι... τα συναισθήματα του ηταν πρωτόγνωρα. Γιατί αν και είχαν περάσει πολλές γυναίκες απ' την ζωή του, πρώτη φορά αισθανόταν έτσι και δεν ήξερε που θα τον οδηγούσε αυτό το συναίσθημα: στην αιώνια ευτυχία η στον αιώνιο πόνο... Κάθε μέρα που περνούσε τους έβρισκε μαζί... Ένιωσαν πως είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. Κάθε φορά που ο Jose την άγγιζε, εκείνη ένιωθε σαν να τη διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα... Ήταν τόσο χαρούμενοι μαζί...
Περνούσαν τις μέρες τους περπατώντας ώρες ατέλειωτες στην παραλία... Ή καβάλα στο άλογο του Jose, εκείνη να έχει τα χέρια της γύρω από τους σφιχτούς κοιλιακούς του... Οι ώρες που περνούσαν μαζί πραγματικά φάνηκαν σαν παραμύθι...Ένα βράδυ καθως το κατάχλωμο φεγγάρι με το ασημένιο του φως φώτιζε τη νύχτα, η Donna Helena και o καλός της Jose αντάλλαξαν φωναχτά αυτή τη φορά όρκους αιώνιας αγάπης φωναχτά και πέρασαν στα δάχτυλά τους δαχτυλίδια. Όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν όμως - είχε έρθει η ώρα που η Helena έπρεπε να γυρίσει στην πόλη γιατί θα άρχιζε το πανεπιστήμιο... Αν και τους ήταν τόσο δύσκολο να αποχωριστούν ήξεραν ότι αυτό έπρεπε να γίνει και συμφώνησαν να μιλάνε στο τηλέφωνο κάθε μέρα. Έκεινη τη μέρα, που οι υπηρέτριες ετοίμαζαν τις βαλίτσες της, εκείνη καθόταν με τον Jose στην παραλία, εκεί που είχαν γνωριστεί, και όπως τότε, δεν έλεγαν κουβέντα. Όταν ήρθε να την πάρει το αυτοκίνητο φιλήθηκαν ρομαντικά και παθιασμένα και μετά αποχωρίστηκαν...
Στο αυτοκίνητο, τον σκεφτόταν συνέχεια, και καθώς η Donna Helena επέστρεφε στην σκληρή και μουντή πόλη, σε μια άλλη πόλη η Graciela...

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1

Ήταν αρχές Σεπτεμβρίου. Η Donna Helena γύρισε από τις διακοπές της στο ράντζο του πατέρα της στην επαρχία Άνω Τραχανάδες, όπου είχε να πάει για δέκα ολόκληρα χρόνια... Ενώ ο σοφέρ της ανέβαζε τις βαλίτσες, και οι καμαριέρες συμμάζευαν, σκέφτηκε να πάρει τηλέφωνο την καλύτερή της φίλη, την Bianca να της πει ότι επιτέλους γύρισε. Όμως... μόνο αυτό ήθελε να της πει;
Εκείνη την ώρα η Bianca προσπαθούσε να σηκωθεί απ' το κρεβάτι για να πάει στην δουλειά. Μόλις άκουσε το τηλέφωνό της να χτυπάει, πετάχτηκε να το σηκώσει!
-Παρακαλώ;
-Γεια σου Bianca! Γύρισα!
-Καλή μου Helena, εσύ; Πώς πέρασες τις διακοπές σου;
-Ω, αγαπημένη μου φιλενάδα! Για πρώτη φορά νιώθω την καρδιά μου να σπαρταράει, και πεταλούδες να πεταρίζουν στο στομάχι μου! Γνώρισα τον έρωτα... Είμαι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο! Επιτέλους, συνάντησα τον πρίγκιπα των ονείρων μου!... Τον Jose!
-Ω φίλη μου! Πόσο ευτυχισμένη με κάνεις! Είμαι τόσο χαρούμενη για σένα. Για πες μου λοιπόν... Πως είναι;
-Είναι όπως ακριβώς τον ονειρευόμουν, είναι ο άντρας της ζωής μου! Είναι τόσο γοητευτικός, όταν καβαλάει το άλογο του, και ο ήλιος λούζει τα κατάξανθα μαλλιά του... Είναι τόσο ελκυστικός όταν οργώνει το χωράφι με την τσάπα και ο ιδρώτας στάζει από το καλογραμμωμένο του κορμί!... Αχ, τον αγαπώ, τον αγαπώ, τον αγαπώ!
-Μα... αυτό είναι υπέροχο! Θέλω να μου πεις τα πάντα! Πώς τον γνώρισες; Τι δουλειά κάνει;
-Τον γνώρισα στο ράντζο... Ήταν καλοκαίρι... Ο ήλιος έκαιγε, τα τζιτζίκια τζιτζίκιζαν, οι μελισσούλα είχε τον μελισσίτσο της... Η σπουργιτίνα είχε τον σπουργιτίτσο της... Μόνο εγώ ήμουν μόνη. Ένα απόγευμα, σκέφτηκα να πάω μια βόλτα να δω το ηλιοβασίλεμα στην παραλία. Είναι τόσο όμορφα και τόσο ρομαντικά! Και τότε ήταν που τον είδα να καλπάζει με το αλογό του προς το μέρος μου... Και ενώ ο πορτοκαλοκόκκινος ήλιος φώτιζε το πρόσωπό του, ήρθε και στάθηκε δίπλα μου. Και με ρώτησε: "Ποια είσαι; Δε σ' έχω ξαναδεί στα μέρη μας...", και του απάντησα "Το όνομα μου είναι Donna Helena Villareal και έχω έρθει για διακοπές στο ράντζο του πατέρα μου...". Και μου είπε "Στο ράντζο Villareal; Ξέρετε εγώ εργάζομαι εκεί! Είμαι ιπποκόμος...", και τον ρώτησα "Ποιο είναι το όνομά σου; Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, έκανα παρέα με τον γιο του ιπποκόμου στο ράντζο μας που ήταν λίγο μικρότερος...", μου είπε "Το όνομά μου είναι Jose... Δεν σας θυμάμαι όμως..." και του είπα... "Jose... Ναι! Εγώ σε θυμάμαι!... Και δεν είναι ανάγκη να μου μιλάς στο πλυθυντικό..." και μου είπε...αααχ... "Μα... Μάλιστα...". Απ' την πρώτη στιγμή που τον είδα, τον ερωτεύτηκα!
-Helena, έχουν γίνει τόσα και έπρεπε να γυρίσεις για να μου τα πεις;;;
-Και που να ακούσεις και τη συνέχεια!

Το καλύτερο μεξικάνικο που φτιάχτηκε ποτέ!

Καλώς ορίσατε στην πιο COOL και SEXY σαπουνόπερα όλων των εποχών!!!
Με καινούργια συγκλονιστικά επεισόδια ΚΑΘΕ εβδομάδα, βασισμένο σε αληθινή ιστορία!


Γνωρίστε την... Donna Helena, την Bianca, την Graciela, τη Leticia, τον Don Juan, τον Don Jose και τους φίλους τους: Alfonso, Federicko, Diego, Lorentzo, Gabriel, Carlo, Gaston, Fernando Eclasamentes, Delfina, Jorge, Barbarella (Barbie) - και... τις κακιές... CAMILLA LOPEZ και SORAYA DE LA VEGA!!!


Επίσης, μπορείτε να συμμετέχετε και εσείς στέλνοντας δικά σας επεισόδια και μπορεί να τα δημοσιεύσουμε!